1 min read – 

Ging ik zo’n got-it-all-under-control bewuste voedsel mama zijn die verse hapjes voor de kleine man op tafel tovert? Honderd procent! Maar ik dacht ook dat ik ging borstvoeden totdat hij kon lopen. Dat viel na een borstontsteking, gevecht aan de borst en een sombere mama mind ook mooi in het water. Dus, trots opzij. Lekker leren eten en er een feestje van maken is het belangrijkste, kom maar door met die potjes! Overigens bleek mijn ik-ben-een-slechte-mama paniek ook te sussen te zijn toen bleek dat in een biologisch potje zoete aardappel, ook écht alleen maar zoete aardappel zit. Maar als mama dan ineens even geen shows maar herfstvakantie heeft en een zondag in de keuken staat komen die lege potjes toch nog van pas.
Het gevoel van falen komt je als niet-borstvoedende, speen-gebruikende en potjes-voerende mama van alle kanten langs je hoofd zwiepen. Ik betrap mezelf regelmatig op het uitzoeken van die ene foto uit de reeks waar hij geen speen in heeft, niet uit zijn fles drinkt en ik trots zelf gekookt voer sta in te vriezen. Maar wie houden we voor de gek? Laten we het op 80-20 houden, 20% van de tijd waarin we die gezonde en bewuste millennial family zijn, 80% van de tijd feest aan tafel, kliederboel, een gevulde maag en een tevreden baby die met tut zonder huilen zelf in slaap valt. En dan trekken mama en papa nog even een wijntje open. #proost